إِنْ أُرِيدُ إِلَّا الْإِصْلَاحَ مَا اسْتَطَعْتُ وَمَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ

إِنْ أُرِيدُ إِلَّا الْإِصْلَاحَ مَا اسْتَطَعْتُ وَمَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ

سایت رسمی جماعت دعوت و اصلاح

  • وقتی با تأمّل زیست خود و اطرافیان خویش را می‌پایم، غیبت دیالوگ را در ساحت عمومی جامعه‌ی خویش به عیان می‌بینم. رهیافت زندگی ما با فرهنگ گفت‌‌وگو با خود بیگانه است، چه رسد با مخالفان خویش. در این سپهر پُر آلام، خواندن کتاب «گفت‌وگو با مخالف از منظر قرآن» نوشته‌ی «مولود بهرامیان» در حکم آمال و مطلوبات تحسینی خویش را نشان می‌دهد و طعم خواست‌‌های دست‌نایافتنی را حدّاقل برای من خواهد داشت. 

    نویسنده‌ی کتاب دانش‌آموخته‌ی دین و فلسفه‌ی اخلاق که از همه‌ی صفحات کتابش بوی دغدغه‌‌های اخلاق و اندیشه جاری است؛

    نویسنده:
    سید عزیز حسنی